Այս ջերմ ընկերության սկիզբը դրվեց 1980-ականներին, Մոսկվայի պետական համալսարանի պատերի ներքո: Այսօր, տասնամյակների հեռավորությունից, կարելի է հստակ ասել, որ այդ տարիներին տեղի ունեցած ազգային զարթոնքի արձագանքները հասել էին նաև Մոսկվա, ուր բազմաքանակ հայ ուսանողությունը մի քանի էնտուզիաստների ջանքերով համախմբված, հաճախակի կազմակերպում էր հանդիպումներ, գրական, գեղարվեստական երեկոներ: Նրանց համար նախընտրելի հավաքատեղի էր <<Սուրբ Հարություն>> փոքրիկ եկեղեցին, իր ստվերաշատ բակով: Այս միջոցառումների շնորհիվ տասնյակ երիտասարդներ վերագտան հայերենը, կազմեցին հայեցի ընտանիքներ: Կրթությունն ավարտելուց հետո, հավատարիմ ուսանողական տարիների մտերմությանը, նրանցից շատերը, սփռված լինելով աշխարհով մեկ, յուրաքանչյուր ամառ, սկսած 2003 թվականից, շտապում են Հայաստան, հանդիպելու մեկմեկու արդեն մայր հայրենիքում: Հանդիպում են ոչ միայն նախկին համալսարականները, այլև նրանց զավակները, որոնցից շատերն արդեն ուսանողներ են:
Այն ինչ կատարվեց այս տարվա ամռանը` գերազանցեց բոլորի սպասելիքները:Հերթական հավաքը Արցախում անցկացնելու ցանկությունը ծնվել էր դեռևս նախորդ հանդիպման ժամանակ:Շատերը նպատակ ունեին իրենց որդիներին մկրտել հայրենի եզերքի այս գողտրիկ անկյունում: Մկրտությունը կատարվեց Գանձասարի վանքում: Այս հանդիսավոր արարողությունից ոգևորված, կյանքի հինգերորդ տասնամյակը թևակոխած ինը զույգեր, այդ թվում նաև մկրտված երիտասարդների ծնողները, որոշեցին պսակադրվել Շուշիի <<Սուրբ Ամենափրկիչ>> եկեղեցում: Համընդհանուր հուզմունք ու խանդավառություն էր պատել բոլորին:Իրենց զավակների, ընկերների ներկայությամբ նրանք Աստծո Խորանի առաջ իրենց հավատարմության երդումը տվեցին միմյանց` տեր և հնազանդ լինել մեկմեկու,ստեղծել բարին, սիրել ու ներել միմյանց, հարազատներին, մտերիմներին: Նորահարսների քողերը սիրով <<հեղինակել>> էին նրանց զավակները:
Անահիտ Սիմոնյան Արցախ
При полном или частичном использовании материалов ссылка на газету "Армянская Церковь" обязательна, при цитировании статьи в интернет-ресурсах гиперссылка на //armenianchurch.do.am обязательна.
Категория: Статьи |