Успех не придет к Вам. Вы сами должны дойти до него.
Уильям Коллинз

Говорят, что существуют шесть составляющих ключа к успеху. Это – искренность, целостность личности, скромность, вежливость, мудрость, милосердие.
Тот, кому посчастливилось быть знакомым с нашей соотечественницей, опытным московским врачом Нелли Самвеловной Кочарян, подтвердит, что она, несомненно, обладает всеми этими качествами.

Այսպես է վերնագրել հայկական մամուլի էջերից մեկում հրատարակված իր հերթական հետաքրքիր ռեպորտաժը լրագրող, նորաբնակ քարվաճառցի Թամարա Գրիգորյանը, ում մանկությունը, պատանեկությունը անցել է Արցախ աշխարհի այս գողտրիկ անկյունից շատ ու շատ հեռու:
Թամարան ծնվել է Վանաձորում, բարձրագույն կրթություն ստացել Երևանի պետական համալսարանի ժուռնալիստիկայի ֆակուլտետում: Թերևս պատահական չէր նրա ծանոթությունը իր ապագա ամուսնու՝ պատմաբան Դավիթ Եղիազարյանի հետ: Շատ արագ պարզվեց, որ աշխարհընկալումների երիզները շատ-շատ են, ավելին՝ երկուքն էլ մտմտում են վերաբնակվել ազատագրված տարածքներում: Այսօր նրանց «մտմտանքը» իրականություն է:

Լյուբիցա Միլետիչը բանաստեղծական 10 ժողովածուի հեղինակ է: Ճանաչված մտավորականի բանաստեղծությունների առանցքը հայրենի Սերբիան է: Բանաստեղծու վաղեմի երազանքն է եղել այցելել Հայաստան և Արցախ: 1999 թվականին նա պիտի այցելեր Հայաստան, սակայն Արևմուտքի կողմից իրականացված ռմբահարումները Սերբիայի խաղաղ քաղաքների ու գյուղերի վրա արգելք եղան նրա այցին: Եվ, ահա, տասներեք տարի անց, այդ ցանկությունն իրականություն դարձավ: Վերջերս նա եղավ մեր հայրենիքում, այցելեց նաև Արցախ, ուր հրավիրված էր մասնակցելու Պոեզիայի միջազգային առաջին փառատոնին: 
Մեր ընթերցողներին ենք ներկայացնում Լյուբիցա Միլետիչի հայաստանյան ու արցախյան տպավորությունների առավել ուշագրավ հատվածները:

- «У кого Вы учились?» - как-то спросила у меня молодая, начинающая журналистка.
Не задумываясь, я ответил, что мои учители - представители немецкой художественной школы Дюрер, Лукас Кранах, Ганс Гольбейн…
Девочка не стала проверять кто такие эти люди, когда они жили, творили, так и написала: «Художнику Александру Баграмяну живопись преподавали Лукас Кранах, Ганс Гольбейн…». Получилось забавно, но правдиво. Я считаю себя последователем немецкой живописной школы. Живя долгие годы в Германии, изучая мастерство талантливых представителей Северного Возрождения, я ощутил особую духовную близость с ними. Это само собой так получилось.
Его портреты имеют те же особенности, что и работы этих великих мастеров: кажущийся лаконизм, тщательность в деталях сочетаются с эмоциональной целостностью образа и проникновением в его внутренний мир.

О Заслуженном деятеле науки и техники РФ, докторе технических наук, профессоре Игоре Огановиче Атовмяне впервые я узнала лет пять тому назад, когда сын моей приятельницы стал студентом прославленного московского вуза МИФИ. Меня заинтересовала фамилия заведующего одной из кафедр. «Атовмян? - переспросила я,- он должен быть представителем древнего армянского рода». Совсем не праздное любопытство сподвигло меня порыться в разных доступных источниках, но я ничего не нашла. Не помогла и Большая Советская Армянская Энциклопедия. Зато много чего рассказали русскоязычные страницы интернета. Оказывается, носители этой фамилии - известные в России талантливые ученые и музыканты. Сам Игорь Оганович - основатель научной школы в МИФИ в области методов и средств диагностики цифровых устройств и систем.

Արցախի պետական կամերային նվագախմբի գեղարվեստական ղեկավար և  գլխավոր դիրիժոր Գևորգ Մուրադյանի անունը քաջ հայտնի է դասական երաժշտության սիրահարներին: Երևանի Կոմիտասի անվան պետական կոնսերվատորիայի և Վիեննայի երաժշտական ակադեմիայի շրջանավարտը տասնամյակներ շարունակ աշխատել է հայաստանյան ստեղծագործական  անվանի շատ խմբերի հետ, ղեկավարել է Հայաստանի պետական ֆիլհարմոնիկ, Երևանի սիմֆոնիկ, Ռադիոյի և հեռուստատեսության և այլ նվագախմբեր:

Лауреат Международного конкурса имени Пабло Сарасате в Испании Карен Шахгалдян – выпускник Московской консерватории имени П.И. Чайковского.
Талантливый скрипач выступал в таких залах, как Большой Зал Московской Консерватории, Карнеги-Холл в Нью-Йорке и др. С 1998 по 2002 был артистом оркестра «Виртуозы Москвы». С 2006 года Карен Шахгалдян  - скрипач Ереванского трио имени Хачатуряна и сооснователь Фонда развития классической музыки Армении.

Случилось так, что с героиней моего маленького рассказа я долго жила в одном и том же городе, мы общались, практически, с теми же людьми, ходили на те же концерты и встречи, но не были знакомы друг с другом. Теперь же, после нашего знакомства, становится ясно, что мы одинаково сильно переживали разлуку с Родиной. 

Փետրվարի 14-ը, Տեառնընդառաջի տոնը, Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ Ծայրագույն Պատրիարք և Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի օրհնությամբ նաև հռչակվել է ընտանիքի տոն:
 Մոսկվայի «Սուրբ Հարություն» եկեղեցու հավատացյալների համար Աստծո այս տունը մի մեծ, ամուր ընտանեկան օջախ  է, ուր նրանք հոգու կանչով գալիս են  ամեն առիթով, լինի` շարքային օր, տոն, ուրախություն, թե տխրություն: Գալիս են, կիսվում իրենց մտքերով հոգևոր հայրերի հետ, ստանում նրանց խորհրուրդն ու օրհնանքը: Ջերմ ու հարազատ է այս կապը, զերծ որևէ պայմանականությունից: Հավատացյալներից շատերը մտերիմ են երեցկանանց հետ, ում առաքելությունն է զինվորի նման մասն կազմել իր երեցի ծառայության մեջ: Ահավասիկ` նրանց մասին էլ մեր փոքրիկ պատմությունը: