Армянские летописи и другие исторические труды рисуют полотно нашей истории. Но есть в этой многовековой картине штрихи и эпизоды, которые заполнены иностранными источниками. Они для нас не менее важны и порой крайне любопытны. Такие свидетельства известны большинству из нас гораздо меньше, чем тексты Мовсеса Хоренаци, Ованнеса Драсханакертци или Смбата Гундстабля. -Հավաքվե՛ք, գնում ենք մածուն ուտելու,- ամառային սպանիչ շոգին կանչում էր հայրս:
Հավաքվողներս՝ երեխեքս էինք: Զինվորի պես պատրաստակամ թռչում էինք մեքենայի մեջ, նախապես ըմբոշխնելով այն հաճույքը, որ սպասում էր մեզ: Չէ՜, մածունի մեծ սիրահարներ չէինք, պարզապես գիտեինք, որ լեռնային հրաշալի ճանապարհով սլանալու ենք հրաշալի մարդկանց մոտ, որ ապրում են հրաշալի մի բնակավայրում՝ Ապարանում:
|
