Հայազգի ճանաչված գեղանկարիչ Միոդրագ Վարդապետյանը ծնվել է Սերբիայի Մլադենովաց քաղաքում 1933 թվականին: Կարինցի հայրը` Վահան Վարդապետյանը, առաջին անգամ Սերբիա է այցելել 1908 թվականին` առևտրական գործունեություն սկսելու նպատակով: 1915 թվականի Հայոց մեծ եղեռնից հետո մշտական բնակություն է հաստատել Սերբիայում, ուր 1922-ին ամուսնացել է պոլսահայ Անիկ Ղազանչյանի հետ: Սերբիայում զբաղվում էին սուրճի ու համեմունքների առևտրով: Վեց երեխաներից Միոդրագը ամենակրտսերն էր: Դպրոցն ավարտելուց հետո ընդունվել է Բելգրադի Կիրառական արվեստների ակադեմիայի գրաֆիկայի բաժինը, որն ավարտել է 1958 թվականին: Ավարտելուց հետո աշխատել է տարբեր թերթերի խմբագրություններում ու հրատարակչություններում, ավելի քան 30 անհատական ցուցահանդեսներ է ունեցել Հարավսլավիայում և արտասահմանյան շատ երկրներում, մասնակցել նաև շուրջ 200 խմբակային ցուցահանդեսների: Ցուցադրված կերպարվեստի ու գրաֆիկական աշխատանքների համար նրան շնորհվել է 85 մրցանակ: Զբաղվել է նաև դասախոսական աշխատանքով: Միոդրագ Վարդապետյանի կինը` Դուշանկան, որդին` Դավիթը և դուստրը` Անամարիան նույնպես գեղանկարիչներ են: Գեղանկարիչների այս բացառիկ ընտանիքի շուրջ 17 ցուցահանդեսները 1994-2000 թվականներին ներկայացվել են Սերբիայի ու Չեռնոգորիայի տարբեր թանգարաններում, պատկերասրահներում, մշակույթի կենտրոններում:

Միոդրագ Վարդապետյանի ստեղծագործությունների անհատական` առավել կարևոր ցուցահանդեսները ներկայացվել են Բելգրադում /1964, 1970, 1983/, Բելրութում /1965/, Լոնդոնում /1968/, Փարիզում /1992/, Բարսելոնայում /2005/:

Վարդապետյանը մեծ վարպետ էր նաև գրքի գեղարվեստական ձևավորման բնագավառում: Նրա "Պեչի պատրիարքարան”, "Ռուսաստան”, "Խիլանդար”, "Աշխարհի գնչուները”, "Չինաստան”, "Տիբեթ”, "Ստուդենիցա”, "Չեռնոգորիա”, "Սերբիայի տաճարները”, "Սերբական միջնադարյան դրամը” ֆոտոմենագրությունները տպագրվել են ոչ միայն սերբերեն, այլ թարգմանվել այլ լեզուներով:

Միոդրագ Վարդապետյանը առաջին անգամ Հայաստան է այցելել 1989 թվականի սեպտեմբերին: Թեև սփյուռքում իր աշխատանքները ցուցադրելու, հայրենակիցների հետ հանդիպելու ու շփվելու բազում առիթներ է ունեցել, սակայն հաճախ էր ասում, որ իր երկու այցելությունները Հայաստան նոր լիցք հաղորդեցին, որի արդյունքում էլ ծնունդ առան "Հայաստան” շարքի նրա ստեղծագործությունները: Նա շրջեց նախնյաց երկրում, տեսավ վանքերը, եկեղեցիներն ու խաչքարերը, լսեց հայոց խոսքն ու հայ մեղեդին, որը հետո պիտի շաղախեր իր գեղանկարչական աշխատանքներին: Վարդապետյանը մեկ տարի անց` 1990-ին կրկին այցելեց Հայաստան` հագեցնելու իր ծարավը, իրականացնելու կիսատ թողածը: Այստեղ գտավ իր ակունքները ու այդ ակունքներից էլ ընձյուղվեցին նրա նոր ու ինքնատիպ գեղանկարչական աշխատանքները: