 Օր-օրի կերպարանափոխվում է Մոսկվայի Օլիմպիյսկի պողոտայի հայկական եկեղեցական համալիրի կառուցվող շենքը: Ինչպես հայտնեց շինարարության գլխավոր ինժեներ Համլետ Պողոսյանը, անցած երեք ամիսների ընթացքում երեսապատման աշխատանքներ են կատարվել 3000 քառակուսի մետր տարածության վրա: Ավարտին են հասցվել ավելի քան 300 զարդաքանդակներ, մեծ թափով ընթանում են գմբեթի ջրամեկուսացման աշխատանքները, հավաքվում է գմբեթի ծածկը, նախապատրաստական աշխատանքներ են տարվում խաչի տեղադրման համար: Գրեթե ավարտվել են նկուղային հարկի ջրա և ջերմամատակարարման աշխատանքները, սկսվել է հատակապատումը, ապագա դպրոցում կատարվել են ներքին հարդարման աշխատանքներ: Շինարարների կողքին ամառվա տապին կարելի էր տեսնել հայ երիտասարդների, ովքեր, որոշել են իրենց ներդրումն ունենալ եկեղեցու կառուցման գործում, կամովին օգնելով շինարարության ընթացքին: Նրանք Նոր Նախիջևանի և Ռուսաստանի Հայոց Թեմի Առաջնորդ Գերաշնորհ Տեր Եզրաս Սրբազանի օրհնությունը ստանալուն հետ, « Նուռ» երիտասարդական կազմակերպության ակտիվիստների գլխավորությամբ, հուլիսի 10-ից սկսած աշխատում են իրենց «սուրբ օջախում, որպեսզի կարելվույն չափով արագանա շինարարության ավարտը»: «Շտապում ենք, որովհետև այս եկեղեցին համախմբելու է մեզ, դառնալու հավատքի պահպանման, հայրենասիրության, հայապահպանման մի հզոր կենտրոն», - ասում է Դավիթ Բեկնազարյանը:-«Այս գաղափարը բոլորիս հոգու մեջ էր վաղուց»:Աշխատանքները նոր թափ են առնում: Դրանց կարող են մասնակցել բոլոր ցանկացողները: Հանդիպումների մշտական օրն է շաբաթը, ժամը 10-ից մինչև 19-ը: Հնարավորության դեպքում շինարարական աշխատանքներին կարելի է մասնակցել շաբաթվա ցանկացած օր: Այդ մասին միայն անհրաժեշտ է նախապես հայտնել հետևյալ հասցեով`souz_mol_nur@mail.ru
 ԻՄ ԱՊԱԳԱՆ ԻՄ ՀԱՅՐԵՆԻՔՆ Է
Մաթեմատիկ-տնտեսագետ եմ, ծնվել եմ Վաղարշապատում, արմատներով սասունցի եմ: Ծառայել եմ հայրենիքիս` Հայկական բանակի շարքերում: Երազում եմ ազատագրել հյուսիսային Արցախն ու Նախիջևանը:
Այստեղ աշխատելիս հայրենիքիս կարոտն եմ առնում, այստեղ աշխատելն ինձ սեր, հույս , ուժ է տալիս, ամրապնդում հավատքս:
Սերգեյ ՊԵՏՐՈՍՅԱՆ
ՄԵՐ ՏՈՒՆՆ ԵՆՔ ԿԱՌՈՒՑՈՒՄ
Միշտ երազել եմ եկեղեցի կառուցել` առաջին անգամ այս մասին ասում եմ բարձրաձայն: Հիմա ինձ ներդաշնակ եմ զգում, մեծ հպարտություն է ինձ համար, ո ես ին փոքրիկ ներդրումն ունեմ այս սրբավայրում: Զարմանալի է` այստեղ՝ չես հոգնում: Երևի այն պատճառով, որ մենք մեր տունն ենք կառուցում:
Անդրանիկ Ալիխանյան
ВЕРА БЕЗ ДЕЛА МЕРТВА
Наше учение гласит, что вера без дела мертва. В жизни каждого христианина должна быть духовная практика. А строительство церкви это и есть духовная практика, показатель единения армянской нации, молодежи. Это очень важно именно сейчас, когда угроза отчуждения от своих корней велика! По сути, в наши дни творится духовный геноцид. Чтобы остановить это, нужно привлечь молодежь именно к таким делам. После каждого рабочего дня я стараюсь написать отчет о сделанной работе, проинформировать обо всем этом, поместив эту информацию на сайте. Люди должны понимать, что мы не просто приходим сюда на времяпровождение, а на самом деле работаем. Стараюсь обосновывать, почему мы это делаем, чтобы люди интересовались и присоединились к нам. Хочу отметить, что с нами здесь трудится русский парень - Кирилл Попов. Пришел, поработал, остался, сейчас учит армянский язык!
Арсен АРУТЮНЯН
В НАШИХ РУКАХ ВОЗВЕДЕНИЕ НАШЕГО БУДУЩЕГО!
Церковь олицетворяет собой не только здание Храма и его служителей, но также всех людей, которые духовно связаны друг с другом общими нравственными ценностями. Поэтому, говоря о строительстве Церкви, стоит подразумевать не только возведение стен, куполов, алтаря, креста и их освящение, но также создание общности личностей, сплоченных религией Христа.
И это, вероятно, должно быть приоритетной задачей при построении любого Храма.
Дело помощи строительству нашей Армянской Церкви, начатое в июле 2010 года по инициативе членов Союза молодежи «НУР» при Армянской Апостольской Церкви, было воспринято и поддержано с большим энтузиазмом всеми. Помощь молодежи с первого взгляда кажется банальной и не имеющей особой важности в продвижении темпов строительства. Что там?! Группа молодых людей выполняет подсобную работу по очистке территории, уборке строительного мусора, заливания бетона и т.д. Это наверняка не составляет и 0,1% от общего масштаба грандиозного строительства.
Но люди вкладывают частичку своей души, что незримо одухотворяет это Святое место!
Общий труд создает новые дружеские отношения среди совершенно незнакомых людей и сильнее сплачивает уже знакомых.
В дальнейшем волонтеры будут приходить в Храм не просто как в место, предназначенное для молитв, но будут чувствовать себя как дома.
Тигран СТЕПАНЯН
При полном или частичном использовании материалов ссылка на газету "Армянская Церковь" обязательна, при цитировании статьи в интернет-ресурсах гиперссылка на //armenianchurch.do.am обязательна.
Категория: Статьи |
