1929-ին Ամերիկյան Գրանդ Սենթրալ Արթ Գալերիս կազմակերպության ցուցահանդեսում, որին մասնակցում էր 250 նկարիչ, լավագույնը ճանաչվեց և առաջին մրցանակի արժանացավ Հովսեփ Փուշմանի «Երբ իջնում է երեկոն» նկարը։  Այդուհետ Փուշմանի կտավները ցուցադրվում են աշխարհի բազմաթիվ թանգարաններում և պատկերասրահներում՝ Նյու Յորքի Մետրոպոլիտեն, Փարիզի Փըթի Պալե, Միննեպոլիսի, Ռոքֆորդի թանգարաններում, Միլուոկիի արվեստի ինստիտուտում այլուր։ Հայ նկարիչը ստեղծել է դիմանկարներ և ինքնատիպ նատյուրմորտներ, որոնց հորինվածքների համար հիմք են ծառայել հայկական մագաղաթե ձեռագրերը, թալիսմանները, խնկամանները, հնագույն զարդերը: Յուրօրինակ լուսավորությամբ  նա շեշտել է այս կամ այն առարկան, կարծես բացահայտել է նրանց դարավոր գաղտնիքները:

Написано благодаря увещеванию священника отца Хада Казаряна и публикуется по благословению Главы Ново-Нахичеванской 

и Российской епархии ААЦ епископа Езраса Нерсисяна.

Կարեն Ղարիբյանը Էրզրումցու և իգդիրեցու զավակ է: Ծնողներն իրար «գտել են» Պարսկաստանում, հայրենադարձվել Հայաստան: Ծնվել է Երևանում: Բարձրագույն կրթությունս ստացել է Տարտուի համալսարանում, ուր ուսումնասիրել է սոցիոլոգիա: Ապա սովորել է Տալլինի կոնսերվատորիայում, մասնագիտանալով վոկալի մեջ: Հետագայում մեներգել է Էստոնիայի մայրաքաղաքի նաև Տարտուի  օպերային թատրոններում:  Հետո որոշում կայացրեց տեղափոխվել Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներ: Այստեղ բավականին հաջող մասնագիտական գործուներություն ծավալեց, հանդես եկավ անգամ եվրոպական թատերաբեմերում:

- Все мои рассказы об Армении. Оказывается, я ни о чем другом ни думать, ни писать не могу. Некоторые из них я прочту для вас. Если мой голос задрожит, не обращайте внимания. Это такие строки, от которых, ну, струна дребезжит.
В зале культурно-просветительского центра «Нуровцы» проводят встречу с незаурядным человеком, ученым-химиком, исследователем, писателем, поэтом, переводчиком, художником Гоар Рштуни. Она рассказывает о своих книгах, как они родились, вообще, что есть жизнь, любовь, сострадание…

- Այնճարը ինձ համար լոկ ծննդավայր է, ուր ապրել եմ մանկությունս, ուր ստացել եմ ազգային դիմագիծ և հայեցի դաստիարակություն: Հետևաբար, կարելի է ասել՝ Այնճարը ինձ դաստիարակեց Հայաստանի համար:

«Հայորդյաց տան» դասասենյակներից մեկն է: «Նուռ» եկեղեցասեր երիտասարդաց միության հերթական հետաքրքիր և ուսանելի հանդիպման մասնակիցներից մի խումբ միջոցառման ավարտից հետո, դահլիճից փոխադրվել են այստեղ՝ իրենց հարցերը տալու տենոր Գէորգ Հաճյանին, ով կոմիտասյան հրաշալի կատարումներով քիչ առաջ հիացրեց մոսկվաբնակ հանդիսատեսին:

В уютном зале «Айордеац тун» опять звучит армянская песня. Со сцены выступают одаренные ученики воскресной школы. Зрители заворожено слушают мелодии Комитаса, Бабаджаняна.

Իր չքնաղ երազները Ամենայն Հայոց բանաստեղծը հյուսեց այն "երջանիկ ակունքներից", որ տենչացել էին քանի-քանի ծարավներ` քանի-քանի պոետներ: Իր հոգու անեզր օվկիանոսից էր, որ ափ նետվեց Քառյակների անթերի մարգարտաշարը` բազմաձայն մի կառույց, որի վերծանման բանալին "Թմկաբերդի առումի" նախերգանքն է …Գործի անմահության, չարի և բարու, մեղքի և զղջման` միով բանիվ` "լավության խոսքի" այս հոյակապ խտացումը իր իմաստուն կյանքի հանրագումարն էր.