Մեծ հաղթանակի գործում իր ավանդը ունի նաև հայրիկս` Ավագ Խաչատուրի Սարգսյանը: Պարզ է, որ դա մի կաթիլ է, բայց այդ կաթիլներից գոյացած հզոր համազգային ուժի օվկիանն էր, որ կասեցրեց ֆաշիստների ահարկու  ուժը:
1941 թ. հունիսի 22-ը.  երիտասարդ ամուսիններ Ավագ Սարգսյանը և Նախշուն Մարտիրոսյանը հանձնել էին երրորդ կուրսի վերջին քննությունը, սպասում էին հրաժեշտ տալու ընկերներին և վերադարնալու հայրենի գյուղ, իրականացնելու  փայփայած իրենց երազանքը` սկսել սեփական տան կառուցումը:

Այս տողերը տիկին Գոհարին շատ են զարմացնելու: Կտխրի երևի` հոգու ցավին եմ ձեռքս դիպցրել, մտքում կհանդիմանի, բայց բարձրաձայն ոչինչ չի ասի` այդպիսի քայլի համար շատ երևանցի է, նրանցից, ովքեր դիմացինին անգամ արդարացի հանդիմանելուն կգերադասեն  նրբանկատ լռելն ու ներողամիտ ժպտալը, միայն թե հանկարծ չվշտացնեն նույնիսկ թռուցիկ ծանոթին: Այդպիսին էր ճշմարիտ երևանցին, որի կերպարը դաջվեց ուղեղումս պատանեկությանս տարիներին, այնպես մխրճվեց պատկերացումներիս մեջ, որ խանգարում է այնտեղ եղածս ժամանակ նորմալ վայելել քաղաքը…

Օրն էր ուրբաթ, լուսն ի շաբաթ, երբ ուղևորվեցի ոչ ամենևին Ջզիրու քաղաք, այլ Մոսկվայի կենտրոն` Օլիմպիյսկի պողոտա, ուր օր առ օր, քար առ քար վեր է հառնում հայ հավատքի, ազգային ճարտարապետական մշակույթի նորօրյա առհավատչյան` շքեղաշուք եկեղեցական համալիրը, որի հարավային պատին և որմնաքանդակվել է 12, 5 մետր երկարություն ունեցող աշխարհի ամենամեծ խաչքարը:

К юбилею композитора Карена Суреновича Хачатуряна

Композитор Карен Хачатурян  является одним из ярких представителей знаменитого  рода Хачатурянов, которые внесли огромный вклад в историю культуры армянского народа. С истоков формирования этой яркой индивидуальности началось наше интервью.

Всегда интересно что-то для себя открывать. Поэтому и беседа с человеком, связавшим для меня понятия "Армения” и "геральдика”, показалась мне очень занимательной. Для Самвела Григоряна исследование армянской монархической (государственной) символики является уже многолетним увлечением. Именно по эмблемам и гербам тагаворов он прослеживает путь нашей государственности. Герб современной Армении "собрал” эмблемы четырёх царских династий Древности и Средневековья, от Арташесянов и Аршакуни до Багратуни и Рубенянов. Поэтому и наш разговор с Самвелом Григоряном, так же, как и его статья, касался не только прошлого, но и настоящего…  

Любимый народ! Я говорю с трибуны твоих суверенов, которая веками узурпировалась другими народами, а ныне возвращена мне свободой. Гордясь своей лептой, вложенной в сокровищницу мировой  цивилизации; помня горечь поражений  и радость побед; в тревожное время глобальных потрясений; перед лицом угроз, раздающихся в мой адрес, к вам обращаюсь, армяне.
В двадцать первый век вы вошли разделенными на Армению и Диаспору, слаженность  взаимодействия которых требует  понимания и учета их интересов, не во всем совпадающих.
Независимая Армения опирается на патриотизм, национальное чувство, сталкивающее народы в войнах за звание нации – высшей формы человеческой общности, отмечаемой флагом ООН, свидетельствующим о  том, что мой народ не подчиняется другим народам.

На вопросы нашей газеты отвечает директор Духовно-просветительского центра Ново-Нахичеванской и Российской епархии Армянской Апостольской Церкви «Айордеац тун» Амаяк Сукиасян-Геворгян.
- Будучи  директором, как Вы сформулируете цели Вашей школы?
- Чтобы попытаться  представить читателям наши цели и задачи, я хотел бы внести некоторую ясность в статус нашего Центра, который многие называют воскресной, или однодневной школой. Это в корне неверно. Да, при «Айордеац Тун» действует и воскресная школа, но мы являемся многопрофильным образовательным, воспитательным, духовно и культурно-просветительским учреждением, ориентированным на христианское и патриотическое воспитание, и входим в структуру Ново-Нахичеванской и Российской епархии Армянской Апостольской Церкви (по-армянски, с лёгкой руки епископа Езраса Нерсисяна, мы называем себя очень просто - «հայեցի դաստիարակության կենտրոն»).